زنگ يكي از انواع آلودگي هاي موجود بر سطوح فلزي مي باشد. زنگ موجود روي سطوح فلزي مي تواند بر اثر انبارداري نامناسب و تأثيرعوامل جوي به وجود آيد. زنگ يا اكسيد آهن از نظر اندازه مولكولي از خود آهن بزرگتر است و فضاي بيشتري را اشغال مي كند. بنابراين آهن با زنگ زدن پف می کند كه اين عامل مي تواند سبب ترك خوردن و شكاف برداشتن سطح آن شود. در نتيجه فلز برهنه بيشتري در معرض محيط قرار مي گيرد و زنگ زدن ادامه مي يابد و باعث مي شودكه تمام فلز از بين برود.
براي زدودن زنگ از روي سطح فلز دو نوع زنگبر اسيدي و قليايي موجود است.
زنگبر اسيدي با قدرت عملكرد مناسب، زنگ را از روي سطح فلز زدوده و مانع خوردگي فلز مي شود. علاوه بر آن سطح فلز را براي پذيرش پوشش فسفاته آماده مي سازد. زنگبرهاي اسيدي معمولاً به صورت سرد (دماي محيط) مورد استفاده قرار مي گيرند و به دليل قدرت اسيدي بالا غالباً در فرايندهاي پاششي به كار نمي روند.
زنگبرهاي قليايي زماني مؤثر واقع مي شوند كه با غلظت و دماي زياد عمل كند (95 درجه سانتي گراد ) و معمولا از زنگبرهاي اسيدي كندتر عمل مي كنند. اين گروه زنگبرها اين مزيت را دارند كه اساساً به فلز پايه حمله نمي كنند.| لینک انواع زنگبر |
